İnsan beyni beyaz bir sayfadır. Ne yazarsan o, diyorlar ya. Yine aynı zevatlar doğru ya da yanlış koşullandırmalar, deneyimler, öğrenilmişlikler bu beyaz sayfadaki karalamalardır diye bas bas bağırıyorlar. Oysa aşağıda örnekleyeceğim düşünce kalıplarının betonuda genlerle atılmıştır. “Ya çocuğuma bir şey olursa”, “Ne sanıyor bu adam kendini”, “Sanıyorum başaramıcam”, “Beni dışlayacaklar”,”Bana meydan okuyor bu kadın”, Her şey ters gidecek”, “Her şey belli bir plan dahikinde olmalı”, “Ya onlarıda kaybedersem”, “Ben çok çirkinim”, “Ben bunu hak etmedim”. Daha bir sürü böylesi düşünce şablonları ile dünyaya geliriz. Sonrada bunları genel geçer doğrular olarak kabul ederiz. Ve bu şablonlar hayatımıza yön verir. Şablonlar ya hayatı zindan eder, ya da doğamıza uygun kapılar aralar bize
